Min-uren bij einde dienstverband: Wat gebeurt er met openstaande uren? | door Eline Maring
Het komt regelmatig voor dat werknemers een contract hebben voor bijvoorbeeld 32 uur per week, maar in de praktijk slechts 24 uur werken, waardoor ze wekelijks 8 uur aan min-uren opbouwen. Verschillende factoren kunnen hieraan ten grondslag liggen. Gedurende het opbouwen van deze min-uren ontvangt de werknemer in principe zijn volledige salaris. Vaak wordt verwacht dat de werknemer de uren op een later tijdstip compenseert. Er kunnen echter situaties ontstaan waarin dit niet mogelijk is, bijvoorbeeld door het beëindigen van het dienstverband. De wijze waarop deze min-uren aan het einde van het contract worden afgewikkeld, hangt af van de specifieke omstandigheden en redenen die hieraan ten grondslag liggen.
Min-uren
Het kan dus voorkomen dat een werknemer minder uren werkt dan in het arbeidscontract is vastgelegd. Als deze uren niet het gevolg zijn van ziekte of verlof, worden ze als min-uren opgebouwd. Het uitgangspunt is dat een werkgever verplicht is de werknemer in te zetten voor de afgesproken arbeidsuren. Indien dit niet mogelijk is, komen deze min-uren in eerste instantie voor rekening van de werkgever. Hiervan kan alleen worden afgeweken als de reden voor het niet werken logischerwijs aan de werknemer kan worden toegeschreven, zoals wanneer de werknemer zonder toestemming niet komt werken of zich onvoldoende beschikbaar stelt.
Over het algemeen geldt dat een werkgever de min-uren moet compenseren, tenzij het niet mogelijk was de werknemer in te zetten conform de overeengekomen arbeidsuren. In de eerste zes maanden van het arbeidscontract kan van dit principe worden afgeweken. Na deze periode is afwijking van de regeling alleen toegestaan op basis van de collectieve arbeidsovereenkomst (CAO) en onder specifieke voorwaarden. Veelal staat in de CAO vermeld dat opgebouwde min-uren binnen zes maanden na het kalenderjaar moeten worden ingehaald, en dat ze anders vervallen. Tevens wordt vaak in de CAO bepaald of en wanneer openstaande min-uren bij beëindiging van het dienstverband moeten worden terugbetaald. Het inhouden van min-uren moet echter in overeenstemming zijn met de geldende regels en mag niet zomaar plaatsvinden.
Risicosfeer
De verantwoordelijkheid met betrekking tot het onderwerp van min-uren ligt in grotere mate bij de werkgever en niet bij de werknemer. Het is de taak van de werkgever om actief de gelegenheid te bieden aan de werknemer om min-uren in te halen. In situaties waarin er onvoldoende werk is, draagt de werkgever het risico van de niet-gewerkte uren en dient het normale salaris volledig te worden doorbetaald.
Zelfs wanneer de werkgever passief toestaat dat een werknemer min-uren opbouwt, kan dit voor rekening komen van de werkgever. Van de werkgever wordt verwacht dat deze tijdig en effectief handelt wanneer er een overschot aan min-uren ontstaat. Dit kan worden gerealiseerd door de werknemer meer in te plannen of te ondersteunen bij het beheersen van de min-uren. Het is bovendien van belang dat de werkgever de werknemer tijdig aanspreekt op het inhalen van de min-uren.
Min-uren voor rekening van de werknemer
Als een werknemer herhaaldelijk en zonder gegronde reden weigert om een redelijk verzoek tot het inhalen van uren goed te keuren, kunnen de min-uren voor rekening van de werknemer komen. De werkgever moet dan kunnen aantonen dat de werknemer niet beschikbaar was om de min-uren in te halen.
Indien u naar aanleiding van dit artikel nog vragen heeft met betrekking tot de afwikkeling van min-uren, dan helpen wij u graag. Iedere dinsdag- en donderdagavond kunt u tussen 19:30 en 20:45 uur zonder afspraak binnenlopen bij ons spreekuur.
