Verjaring van de erfgrens | Jody Moviat

 In de levendige wereld van het eigendomsrecht en burenruzies staat de erfgrens vaak centraal. Maar wat gebeurt er als deze grens vervaagt door dagelijks gebruik en de tijd die verstrijkt? Betreed de ingewikkelde maar fascinerende wereld van ‘de verjaring van de erfgrens’, waar langdurig gebruik de regels van eigendom op hun kop zet en buren in een juridisch schaakspel terechtkomen om de erfgrens te bepalen.

De verjaring van erfgrenzen

De erfgrens is de denkbeeldige lijn die twee aanliggende percelen scheidt. Deze lijn is essentieel voor het vaststellen van eigendomsrechten en het voorkomen van geschillen tussen buren. Toch gaat dit vaak mis, omdat de precieze lijn van deze grens in de loop der tijd vervaagt. Dit kan leiden tot onzekerheid en conflicten. De vervaging van de grens is hetgeen waar verjaring om de hoek komt kijken.

Wat is verjaring van de erfgrens?

Verjaring van de erfgrens is het wettelijke proces waarbij een grens tussen twee aangrenzende percelen na een periode van 10 of 20 jaar kan veranderen, omdat deze grens afwijkt van de kadastrale erfgrens. De kadastrale grens ligt dan ergens anders dan waar bijvoorbeeld de schutting of heg staat. Het gaat om een periode van 10 jaar als we het hebben over ‘verkrijgende verjaring’. Hierbij moet de bezitter ‘te goeder trouw’ zijn, dit betekent dat er zonder slechte bedoelingen gehandeld wordt. Bij ‘bevrijdende verjaring’ gaat het om een verjaringstermijn van 20 jaar. Om hierop een beroep te doen, moet er ook sprake zijn van ‘bezit’.

Hoe verloopt het proces van verjaring?

Ten eerste moet er sprake zijn van een langdurig en ononderbroken gebruik van het betreffende gebied door een eigenaar, die dit gebruikt alsof het zijn eigen grond is. Dit is zonder tegenspraak van de buren. Na verloop van tijd kan de eigenaar een verzoek indienen bij de rechtbank om de erfgrens op basis van verjaring vast te stellen. De rechtbank zal dan het bewijs van langdurig gebruik beoordelen en een beslissing nemen over de nieuwe grens.

Kadastrale grens

De erfgrens is vastgelegd in de openbare registers van het Kadaster. Als de feitelijk gebruikte grens op een andere plek ligt dan de geregistreerde erfgrens, dan wordt dit de gebruiksgrens genoemd. Het Kadaster houdt niet bij of de grens verandert door verjaring. Hierdoor kan het Kadaster niet beoordelen of een ander door verjaring eigenaar is geworden van een stuk grond. Een notaris kan dit wel uitzoeken. Als de notaris hier niet achter kan komen, dan is de volgende stap om naar een rechter te gaan. In dat geval is een civiele rechter bevoegd. 

Heeft u naar aanleiding van dit artikel nog vragen over de verjaring van de erfgrens, dan kunt u op dinsdag- en donderdagavond van 19:30u tot 20:45u binnenlopen bij ons gratis inloopspreekuur.